واه واه حسن بانو، نمی‌فهمم که به خاطر جوابت بگریم یا بخندم؟

در سفر اخیری که حسن بانو غضنفر به آلمان داشت، یکی از خبرنگاران از وی پرسید که علت افزونی خودسوزی زنان در افغانستان، در چیست؟

غضنفر در جواب گفت که در افغانستان برای زنان دمکراسی است ولی زنان از آن استفاده نمی‌کنند و مسایل بی‌ارزشی باعث می‌شود که دست به خودسوزی بزنند مثلاً وقتی در صالون عروسی دلخواه شان محفل عروسی برگزار نمی‌شود، آنان خود را می‌سوزانند.

ولی باید از حسن بانو پرسید که زنانی قریه‌های دوردست هرات، هلمند، کنر یا تخار خود را به خاطر کدام صالون عروسی می‌سوزانند؟

فکاهی کاغذ تشناب خریدن یک شورای نظاری

در سال 1992 وقتی جهادی‌ها کابل را گرفتند، اکثر شان خانه‌های لوکس وزیر اکبرخان و دیگر مناطق کابل را به زور غصب کردند و در همین جا بود که چیزی به نام کاغذ تشناب را شناختند.

روزی یکی از شورای نظاری‌ها به دکان جهت خریدن کاغذ تشناب رفت و دکاندار کاغذ تشناب به رنگ سفید را برایش داد. وقتی این شورای نظاری کاغذ تشناب را دید، گفت: «برادر این چه را دادی، یک رنگ چرک‌وردار را بده که چند بار کار بدهد».

از کرامات پیر ما چه عجب گربه را دید و گفت باران است

از کرامات پیر ما چه عجب گربه را دید و گفت باران است

هفته گذشته در سایت «ویدر دات کام» دیدم که پیشبینی کرده بود که در روزهای آینده در کابل باران خواهد بارید. بسیار خوشحال شدم چون در بهار امسال هیچ باران نباریده بود و این با عث خشکسالی و بدبخت‌تر شدن مردم افغانستان و بخصوص دهقانان می‌شد.

در همان شب برق نیز راهش را غلط کرده بود و مهمان خانه ما شد. در تلویزیون دیدم که وزیر حج و اوقاف (شهرانی) با چند تنی دیگر نماز استسقا می‌خواند و چند روز بعد باران شروع شد.

با خود فکر کردم که شاید شهرانی نیز پیش از خواندن نماز استسقا به سایت «ویدر دات کام» سر زده باشد.

ملالی، تو آفتاب را به دوش‌ات می‌بری!

دیروز (05/04/2008) یکبار دیگر صدای شیردخت افغان در رسانه‌های داخلی کشور طنین افگند. خانم ملالی جویا بعد از برگشت از سفرش، کنفرانس مطبوعاتی‌ای در شهر کابل داشت که در آن در حدود 30 خبرنگار شرکت داشتند.

هدف برگزاری این کنفرانس، گزارش از سفرش، رد اتهام دروغین علیه وی و پیشرفت در زمینه دوسیه‌ی به تعلیق در‌آمدن عضویتش از پارلمان بود.

خانم جویا طی گزارش کتبی‌ای از جریان سفرش به اروپا و امریکا و دستاورد‌هایش همه را آگاه ساخت. اتهام دروغی که علیه خانم جویا زده شده این است که جویا و فامیلش پناهندگی کشور خارجی را گرفته اند. در این مورد ملالی جویا گفت که این اتهام دروغی از طرف دشمنان ملت علیه او است تا او را بدنام سازند.

شیردخت افغان درباره‌ی دوسیه تعلیق عضویتش از پارلمان گفت که پیشرفت‌های در این دوسیه صورت گرفته و او می‌خواهد تا به پارلمان برگردد تا مبارزه‌اش بر ضد اژده‌های «ائتلاف شمال»، داینسور‌های طالبی و خفاشان خلقی و پرچمی را ادامه دهد.

شیردخت افغان به راهی که می‌روی حق است و تو امروز آفتاب را به دوش‌ات می‌کشی!

اگر استاد قاسم زنده می‌بود به نواسه ناخلف خویش لعن نمی‌گفت؟

استاد قاسم یکی از خواننده‌های کلاسیک افغانستان است و بعد از خواندن آهنگ «گر ندانی غیرت افغانیم/چون به میدان آمدی میدانی‌ام» به خواننده‌ای از نشان مقاومت علیه انگلیس‌ها تبدیل شد. این آهنگ ورد زبان تمام مبارزین افغان علیه انگلیس‌ها شده بود و حتا شاه امان‌اله خان جایزه‌ی افتخاری‌ای را به استاد قاسم اعطا کرد. این آهنگ تا به حال ‌آهنگی ماندگار است و هر سال در جشن استقلال افغانستان یک بار دیگر در لب‌ها زمزمه می‌شود.

ولی بعد شنیدن آهنگ «سپهسالار قهرمان» که «وحید قاسمی» در وصف خاین ملی افغانستان: احمدشاه مسعود، خوانده است، سخت غمگین شدم و با خود گفتم که کاش استاد قاسم زنده می‌بود تا سیلی محکمی به روی این نواسه‌ی ناخلفش حواله می‌کرد.

قابل ذکر است که عده‌ای از خواننده‌های سربازاری دیگری نیز برای این جنایتکار ملی آهنگ خوانده اند که یکی از آنان «طاهر شباب» می‌باشد.