«بیلا چاو»

خداحافظ عزیزم «بیلا چاو» آهنگ ایتالوی می‌باشد که در جریان جنگ دوم جهانی توسط پارتیزان‌های آن کشور زمزمه می‌شد و نمایندگی از مقاومت آنان علیه فاشیست‌ها می‌کرد. ریشه این آهنگ نامعلوم است ولی به نظر می‌رسد که از یک آهنگ فولکلور قدیم گرفته شده است. شاعر این آهنگ معلوم نیست. خواننده‌های مختلف این آهنگ را به چندین لسان دیگر نیز خوانده اند که شامل روسی، بوسنیایی، کوریشیایی، صربی، مجارستانی، انگلیسی، اسپانیوی، فنلندی، آلمانی، ترکی، جاپانی، چینی و کردی می‌باشد. از این آهنگ در فلمی یوگوسلاویی در مورد جنگ جهانی دوم به نام «بیش از همه» که در سال 1969 روی پرده‌ها آمد، نیز استفاده شده است.

خداحافظ عزیزم

آن صبحی که از خواب بیدار شدم
خداحافظ عزیزم، خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ
آن صبحی که از خواب بیدار شدم
اشغالگران را در چاردوبرم دیدم

ای پارتیزان، مرا با خودت ببر
خداحافظ عزیزم، خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ
ای پارتیزان، مرا با خودت ببر
چون حاضرم تا جان دهم

اگر مانند یک پارتیزان بمیرم
خداحافظ عزیزم، خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ
اگر مانند یک پارتیزان بمیرم
تو باید برای دفنم بیآیی

مرا در آن کوه‌ها دفن کن
خداحافظ عزیزم، خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ
مرا در آن کوه‌ها دفن کن
در زیر سایه آن گل‌بته‌ی زیبا

چون آنانی که از برم می‌گذرند
خداحافظ عزیزم، خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ
چون آنانی که از برم می‌گذرند
به من بگویند: «‌آه، چه گلی زیبای»

«آن گلی پارتیزان جنگجوست»
خداحافظ عزیزم، خداحافظ، خداحافظ، خداحافظ
«آن گلی پارتیزان جنگجوست
که برای آزادی جان داد»